تاریخ ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)
در تاریخ ازدواج علی (ع) و حضرت زهرا (س) اختلاف است و کسی که قدیمیترین تاریخ را نقل کرده، یعقوبی میباشد که نوشته است: رسولالله دو ماه پس از ورود به مدینه حضرت زهرا (س) را به تزویج حضرت علی (ع) در آورد؛کلینی در روضه کافی با سندی از سعید بن مسیّب نقل میکند که در مورد هجرت گفت:
به علی بن حسین (ع) گفتم: چه وقت رسول الله (ص) حضرت فاطمه (س) را به حضرت علی (ع) تزویج کرد؟ فرمود: یک سال پس از هجرت به مدینه و در آن هنگام فاطمه نُه ساله بود. این اختلاف از اختلاف در تاریخ ولادت فاطمه (ع) نشأت گرفته است. بنابر نظر برخی حضرت فاطمه (ع) پنج سال پس از بعثت به دنیا آمد و هشت سال با پدرش در مکه ماند سپس به مدینه هجرت کرد و دو سال پس از ورود به مدینه، پس از جنگ بدر، با على (ع)، ازدواج کرد. اما برخى می گویند فاطمه (ع) در سال دوم بعثت به دنیا آمد، بنابراین سن وى به هنگام ازدواج ده یا سیزده سال بوده است. و برخی از اهل سنت، با توجه به دیگر شواهد تاریخی، سن حضرت فاطمه (ع) هنگام ازدواج را، 15 سال و نیم و برخی دیگر 18 سال و سن امام علی (ع) را 21 سال دانسته اند.در خصوص روز و ماه عقد و ازدواج آن حضرت نیز، اقوال مختلفى نقل شده است:گفتنی است که با توجه به تاریخ تولد حضرت فاطمه (س) که در آن نیز اختلاف است؛ برخی از اقوال ذکر شده است.
ادامه مطلب ...ماه ذیالقعده اولین ماه از ماههای حرام است. ماههای حرام زمانهایی هستند که جنگ در آنها ممنوع بوده و احکام ویژهای نیز از جهت شرعی و فقهی دارند. اما استفاده اخلاقی و تربیتی که از این حکم میتوان کرد، این است که اگر جنگ و نزاع میان مردمان در این ماه حرام شده است، حتماً منازعه و محاربه با خداوند باید بیشتر مورد نفرت قرار گیرد؛
بنابراین، شایسته است انسان مؤمن در این ماهها بیشتر به فکر باشد تا اندیشه و اعضای او با گناه و معصیت، به مخالفت با خداوند برنخیزد. درباره خصوصیات ماههای حرام از شیخ مفید علیه الرحمة روایت شده است که رسول خدا صلوات الله علیه فرمودند: کسی که سه روز از ماه حرام، پنجشنبه، جمعه و شنبه را روزه بگیرد، خداوند عبادت یک سال را برای او می نویسد. و در روایت دیگری آمده است که: عبادت نهصد سال که روزهای آن را با روزه و شبهایش را در عبادت گذرانده است، برای او نوشته می شود. این روایت با روایتی که درباره روزه سه روز در هر ماه(دو پنجشنبه و یک چهارشنبه) وارد شده، منافاتی ندارد. و اگر دو پجشنبه و یک چهارشنبه و جمعه را روزه بگیرد، بعید نیست که برای عمل به هر دو روایت کافی باشد..
روز بیست و پنجم ذیالقعده روز دحوالارض است و یکى از آن چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. میرداماد در رساله أربعة أیّام، اعمالی را که در تعظیم و تکریم «ایام اربعه» در روایات آمده است، جمع آوری کرده است. وی در فصل اول، در بیان ایام اربعه می نویسد: بباید دانستن که در هر سال، چهار روز عظیم القدر جلیل المنزله است که نزد اللّه تعالی، اعزّ و اکرم ایّام سال، آن چهار روز است و آن روزها را در اصطلاح شرع شریف، ایّام اربعه می گویند. یکی از ایام اربعه، یوم دحو الأرض است و آن روز بیست و پنجم ماه ذی القعدة الحرام است. دوم، یوم الغدیر است و آن هجدهم ماه ذی الحجة الحرام است…. سوم، یوم المولود است که روز ولادت کریم شریف خاتم الانبیاء و سیّد المرسلین ـ صلوات اللّه علیه و آله الفائزین ـ بوده و آن روز هفدهم ماه ربیع الاول است. چهارم، یوم المبعث است که اول بعثت خاتم الانبیاء… در این روز بوده است و به جنّ و انس از برای اکمال دین و اتمام شریعت مبعوث شده است و آن روز بیست و هفتم ماه رجب المرجب است. این چهار روز در فضل و منزلت، پنجم ندارد.
معنای دحو الارضعید، سیاست، وحدت اسلامی
امام خمینی «تفرقه» را مشکل جهان اسلام میداند، و از آنجا که ایشان معتقد است که «اسلام تمامش سیاست است» با استفاده از ظرفیتهای اسلام به دنبال چارهجویی و رفع این مشکل میباشد. یکی از ظرفیتها عید قربان میباشد.
امام خمینی پس از اینکه میفرمایند که در اسلام، سیاست و دیانت به هم آمیخته است تصریح میکنند؛ اسلام مثل مسیحیت و یهودیت نیست. بشنوید:
|
عید، سیاست، بیداری اسلامی
ایشان در پیامشان به کنگره حج مینویسند: «عید سعید و مبارک در حقیقت آن
روزى است که با بیدارى مسلمین و تعهد علماى اسلام تمام مسلمانان جهان از
تحت سلطه ستمکاران و جهانخواران بیرون آیند. و این مقصد بزرگ زمانى میسر
است که ابعاد مختلفه احکام اسلام را بتوانند به ملتهاى زیر ستم ارائه دهند.
و ملتها را با اسلام ناشناخته آشنا کنند، و فرصتها را براى این امر بزرگ
سرنوشتساز مغتنم شمرده و از دست ندهند. و چه فرصتى بالاتر و والاتر از
کنگره عظیم حج که خداوند متعال براى مسلمانان فراهم آورده است. و مع الأسف
ابعاد مختلف این فریضه عظیم سرنوشتساز به واسطه انحرافهاى حکومتهاى جور در
کشورهاى اسلامى و آخوندهاى فرومایه دربارى و کجفهمیهاى بعضى از معممین و
مقدسنماها در تمام کشورهاى اسلامى در پرده ابهام باقى مانده است.»
بنابراین کاملاً روشن است که ایشان با استفاده از کنگره حج که قربانی در
روز دهم ذیالحجه یکی از مناسک آن است به دنبال بیداری اسلامی و مبارزه با
مستکبرین است.
وی در جمع سفیران ممالک اسلامى عید مسلمین را
استقلال مسلمین میدانند و تصریح میکنند «عید مسلمین وقتى سعید و مبارک
هست که مسلمین خودشان استقلالشان را و مَجدشان را - آن مجدى که در صدر
اسلام براى مسلمین بود - به دست بیاورند. مادامى که مسلمین در این حال
هستند، در حال تفرُّق و تشتُّت، و در حالى که همه چیزشان پیوسته به غیر
است، هیچ روزى براى آنها مبارک نیست. مبارک آن روزى است که دست اجانب از
ممالک ما، از ممالک اسلامى، کوتاه بشود، و مسلمین روى پاى خودشان بایستند و
امور مملکتشان را خودشان به دست بیاورند.»
4. غسل مستحب است پیش از زوال.
دحوالارض به معنای گستردگی خشکی بر روی زمین است. پیش از پیدایش خشکی، اطراف کره زمین را آب فراگرفته بود. در این روز، زمین از زیر کعبه خشک شدن خود را آغاز کرد. روز دحوالارض، یکی از روزهایی است که روزه داری در آن مستحب است و طبق بیان علی بن موسی الرضا(علیه السلام) ، روزه این روز ثواب 60 ماه روزه را دارد.
|
و در این روز حضرت ابراهیم(علیه السلام) و حضرت عیسی بن مریم(علیه السلام) متولد شدند.در مناظره معروفی که بین امام صادق(علیه السلام) و ابن ابی العوجا اتفاق افتاد، حضرت چنین فرمود: خداوند کعبه را دو هزار سال قبل از دحوالارض خلق کرد.در روایتى از امیرمؤمنان(علیه السلام) نقل شده است: اوّل رحمتى که از آسمان به زمین نازل شد، روز بیست و پنجم ذى القعده بود; بنابراین اگر کسى آن روز را روزه بگیرد، و آن شب را به عبادت بپردازد، پاداش عبادت یکصد سال را دارد.همچنین فرمود: در آن روز، اگر گروهى به ذکر خدا بپردازند، خداوند حاجتشان را پیش از آن که متفرّق شوند برآورده سازد; خداوند در این روز هزار هزار رحمت نازل مى کند که قسمتى از آن شامل کسانى است که جمع گردند و به ذکر خدا بپردازند و روزش را روزه بدارند و شبش را عبادت کنند
اعمال شب و روز دحو الارض
1- روزه
روز دحوالارض از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه گرفتن، ممتاز
است و در روایتى آمده است که روزهاش مثل روزه هفتاد سال است؛ و در روایت
دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت
بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود؛ و هر چه در میان آسمان و
زمین وجود دارد براى کسی که در این روز روزهدار باشد استغفار میکنند. و
این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به
ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است و از براى این روز به غیر از روزه و
عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است.
قدم اول برای حرف زدن با خدا چیست؟
شب قدر را کسى به دعا و مناجات و گریه و توجه به خدا و نماز و استغفار و امثال اینها بگذراند، بعد فرداى آن روز، وقتىکه در بین جمع مىآید و مردم را در خیابانها مشغول کار خودشان مىبیند، در دل خود بگوید: اى بیچارهها! شما دیشب در چه حالى بودید، ما چه حالى داشتیم؛ شما غافل بودید! یعنى خود را از دیگران بالاتر حساب کند و این چنین بپندارد. هرکدام از اینها باشد، براى پیشرفت تکاملى انسان، سم قاتل است.امثال ما افراد معمولى، دچار تکبرهاى عامیانه هستیم. آن کسانى که در درجات معنوى سیر مىکنند و مقامات بالاترى را مىبینند، آنها هم در هر رتبه و شأنى که باشند، ممکن است دچار تکبر و اعجاب به نفس و خودبزرگبینى بشوند، که براى آنها خطر عظیمى است. این، براى هرکسى در هر مرتبهیى، خطر است.
قدم اول در راه خدا، شکستن خویشتن و خود را فقیر و تهىدستِ مطلق دیدن است. یعنى انسان در عین قدرت و ثروت و علم و برخوردارى از مزایا و محاسن و خصوصیات مثبت و در اوج دارایى و توانایى، واقعاً نه به صورت تعارف خود را در مقابل خدا، نیازمند و تهىدست و محتاج و کوچک و حقیر ببیند. این، آن روحیهى کمال انسانى است که البته باید با تمرین به این جاها رسید.( بیانات سال1369، ص 48)
شاخصهى مهم ماه مبارک رمضان چیست؟
شاخصهى مهم این ماه است- همین تحصیل تقواست. در این دعاى روزانه، بعد از نمازها مىخوانیم: «و هذا شهر عظّمته و کرّمته و شرّفته و فضّلته على الشّهور»؛ خداى متعال این ماه را بر ماههاى دیگر، فضیلت داده است. یکى از چیزهایى که این ماه را فضیلت داده، همین «روزه» است؛ یکى از چیزها «نزول قرآن» است؛ یکى از چیزها «شب قدر» است؛ که اینها در همین دعا به عنوان شاخصههاى این ماه ذکر شده است. (بیانات سال 1385، ص121)
چرا برخی از زمانها و از جمله شب قدر شرافت دارند؟
شرافت
شب، ذاتى نیست؛ زیرا روز و شب، همان نور و ظلمت است و در این جهت با هم
اختلاف ندارند و شب همان سیاهى و تاریکى، و روز همان روشنایى است، و لیکن
شرافت اینها به واسطه حادثهاى است که در آنها واقع مىشود.مثلًا
روز غدیر براى آن واقعه عُظمى و شریف بود که سعید گردید. همچنین شرافت شب
قدر براى نزول قرآن است که به نحو رحمت جمعى خداوندى و به نحو قرآنیت،
اسماء و صفات الهیه نازل گردیده است. و خداوند متعال در آن شب خواست که درِ
رحمت عامه را به روى موجودات باز کند و تمام اسماء و صفات الهیه در آن شب
در دسترس بشر گذاشته شده است. و بعد از این مرحله از نزول که به طور قرآنیت
بود، در مواقع مخصوص آیات به طور تفصیل در مدت بیست و چند سال نازل گردید و
لذا به مناسبت شرافت نزول آیات قرآنى، آن مواقع هم، عزیز و محترم
گردیدهاند.(امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج3، ص 57)
چه مناسبتهایی در شب قدر قرار دارد؟
مناسبت
شب قدر، یکى مناسبت دعا و تضرع و توجه به پروردگار است که ماه رمضان
بخصوص شبهاى قدر، بهار توجه دلها و ذکر و خشوع و تضرع است. ثانیاً بهانه و
مناسبتى است براى اینکه دلهایمان را با مقام والاى امیر مؤمنان و سرور
متقیان عالم قدرى آشنا کنیم و درس بگیریم. (بیانات سال1387، ص136)
سلام
شیخ صدوق (رحمه الله ) در کتابهاى امالى و عیون اخبارالرضا (علیه السلام ) و کتابهاى دیگر خود به سندش از امام هشتم حضرت على موسى الرضا (علیه السلام ) و ایشان از پدرش و آن حضرت از امیرالمؤمنین (علیه السلام ) روایت کرده اند که فرمود:
رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) درباره ماه مبارک رمضان براى ما خطبه خوانده و سخنرانى کرده ، فرمود:
ایها الناس انه قد اقبل الیکم شهرالله بالبرکة و الرحمة و المغفرة شهر هو عندالله افضل الشهور و ایامه افضل الاءیام و لیالیه افضل اللیالى و ساعاته افضل ساعات ، هو شهر دعیتم فیه الى ضیافة الله ….(18)
اى مردم ؛ ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما رو کرده است ، ماهى است که پیش خدا بهترین ماهها است و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات ، آن ماهى است که در آن دعوت شده اید به مهمانى خدا و اهل کرامت خدایید در آن ، نفسهاى شما در آن تسبیح است و خواب شما در آن عبادت است . کردارتان در آن پذیرفته و دعایتان مستجاب ، از خدا بخواهید با نیتهاى درست و دلهاى پاک که شما را براى روزه در آن و خواندن قرآن موفق دارد. بدبخت آنکه از آمرزش خدا در این ماه محروم گردد. به گرسنگى و تشنگى خود در آن ، گرسنگى و تشنگى روز قیامت را یاد کنید، و بر فقرا و مساکین خود صدقه دهید، و بزرگان خود را احترام کنید و خردان را ترحم کنید و صله رحم کنید و زبانها را نگهدارید و از آنچه خدا دیدنش را حلال نکرده چشم بپوشید و آنچه را از شنیدنش حلال نکرده گوش ببندید، و بر یتیمان مردم مهر ورزید تا بر یتیمان شما مهر ورزند، و به درگاه خدا از گناهان خود توبه کنید و در وقت نماز دست به دعا بردارید که بهترین ساعتها است ، خدا در آن لطف به بندگان خود دارد و مناجات آنها پاسخ دهد و فریاد آنها را لبیک گوید و درخواست آنها را بدهد و دعاى آنها را مستجاب کند ....
ادامه مطلب ...